Melodrama

'Ik ga me verhangen hoor! Hier ter plekke, geen mens die me tegenhoudt ', baste juf  tegen dochter L. De afzichtelijk slanke klanten van de hoofdstedelijke Bijenkorf spitsten hun oortjes en deden alsof ze niks hoorden. 'Overal leuke jassen en mij passen ze weer eens niet', zeurde juf verder.  Met de jaren zeer bedreven geraakt in de omgang met haar tot melodrama neigende moeder, nam dochter kordaat de touwtjes in handen. 'Hou je neigingen nog maar heel even in', zei ze bedaard 'en laat mij mijn gang gaan. Ik loop wel even snel wat rekjes door.' Warempel de eerste jas die zij tevoorschijn toverde, bleek een afkledende schoonheid. Bovendien kon hij dicht. Het kostte een bom duiten, maar dan had juf ook wat. En wat bleek vandaag? Het was ook nog eens een echte leerzame juffenjas. Als het motregende kwam er een fijn waas over de stof te hangen. Dan konden de kinderen naar genoegen met hun vingertje schrijven op hun eigenste juf. a, stond er ineens op haar buik. En b op haar linkerheup. En dat waren dan alleen nog maar de delen die ze kon zien.