vrijdag, december 23, 2005

Kies

Heeft dat kind zo'n warm dampend hoofd omdat het huilt of is het vice versa?
De vonken spatten bijkans van hem af.
Het roept dat het "pijn in zijn oor", heeft. "Maar het kan ook "zijn kies", zijn.
Het huilen gaat op geloei lijken.
Ondefinieerbare pijnen.
Als dit jufs eigen kind was, zou ze het nu een pijnstiller geven.
En naar de dokter gaan.
Gelukkig is de moeder bereikbaar en komt ze hem halen.
Pas een paar dagen later komt hij bleek maar gelukkig weer naar school.
Een zo op het oog gave kinderkies trots ter bezichtiging in een plastic doosje met zich mee torsend.
Er bleek een stukje afgebroken te zijn en dat had zo'n pijn gedaan.
Als juf wil mag ze het gat in zijn kaak wel even bezichtigen?
Graag dan maar.
Volgt een blik in de bloederige holte.
"Tsjongejonge, dat is een knaap van een gat, dat moet niet pijnloos gegaan zijn".
Een liefdevolle discussie ontspint zich.
Aan het eind van de dag krijst de juf echter kil:
"Wil dat jongetje dat zo irritant zit te rammelen met die kies, daar onmiddellijk mee stoppen?
Het rammelkiesje galmt nog geruime tijd na in jufs hersenpan.
De kerstvakantie komt net op tijd.

Geen opmerkingen: